KFC HALLAAR - SV GRASHEIDE 6 - 10

Tim de papa van Vic kaartte als eerste aan dat het weekend van 04 maart wel eens voor problemen zou kunnen zorgen om aan voldoende spelers te geraken. Er zou dan immers chiroweekend zijn met overnachting van vrijdag op zaterdag. Toen begin februari een bestuurslid hier ook mee op de proppen kwam, zijn kinderen die trouwens de begeleiders zijn, werd voorgesteld aan Hallaar om de wedstrijd te verplaatsen naar zondag. Schijnbaar was dit geen optie waarbij uiteindelijk de wedstrijd vervroegd werd naar donderdagavond 02 maart. 

We speelden op het B veldje dat er wel vlak(in tegenstelling tot Wiekevorst)maar weliswaar zo goed als zonder gras bijlag. Fenna en Bas konden niet zodoende had ik 9 spelers ter beschikking. 

Hallaar heeft 2 ploegjes en het is afwachten welke ploeg je voorgeschoteld krijgt. En voor de derde keer op rij was hun trainer verschillend. 2 jonge gasten deze keer. Voor de wedstrijd bedankte ik eerst voor het wijzigen van de data, één van hun trainers kwam me te vertellen dat zo goed als iedereen van beide ploegen zou meespelen aangezien ze normaal nu training hadden. Al moet gezegd de jongen die vorige keer er zo bovenuit stak was er denk ik niet bij. Hallaar was zeker een stevige ploeg maar deze keer was er geen enkele speler die er met kop en schouders bovenuit stak. Hallaar is gemiddeld in gestalte een grote ploeg, sterk in de duels maar waar we vorige keer ons lieten wegdrukken zeker tijdens helftje 1 was dit vandaag een heel ander verhaal. Een scheids was er niet en zou er nooit zijn volgens hun trainers na 15 minuten maakte hun GSM geluid en staken ze deze in de lucht om het kwartje te beëindigen. 

Tijdens kwartje 1 hadden we duidelijk een studieronde. Wat de tegenstander ook meteen opviel was dat we een meevoetballende doelman hebben. Persoonlijk hou ik hiervan, het is niet zonder risico maar je kunt makkelijker een vrije man vinden, alleen moeten we opletten dat we niet voorbij ons staartje gaan en het hierdoor niet te klein maken. Maar niettemin is dit een ongekende luxe die we hebben met Liam, op gewestelijk niveau komt dit op deze leeftijd heel zelden voor. Ik hoorde hun trainer er over communiceren en op anticiperen dit is uiteraard zijn recht maar Grasheide had de druk, alleen kwamen we door dit risico achter via een verre trap. Dit is zeker niet erg zo leer je voetballen, vanaf 8 tegen 8 moet trouwens de opbouw ook altijd vanuit de doelman gebeuren, enkel bij grote druk mag deze uittrappen. Je krijgt er wel eens een doelpunt door tegen doch hierdoor ga je echt beter worden en normaals met Liam hebben we hier echt een luxe in!!!!

Met een 1 - 0 achterstand op naar kwartje 2. De druk werd hoger en hoger en Liam bleef meevoetballen. Omdat hij vroeger moest doorgaan bleef hij de eerste helft in doel, Grasheide had het betere van het spel. En met Tibo en Jeppe hadden/hebben we 2 goalgetters in de rangen het werd 1 - 3 door met momenten mooie voetbal. 

De 2 trainers van de tegenstander stonden vanaf het begin heel energiek en fanatiek te coachen. Ik betrapte me erop dat ik hetzelfde aan het doen was vanaf kwartje 3, je gaat mee in het spel, de spanning had eventjes de bovenhand. En om eerlijk te zijn ik wilde vandaag wel echt winnen, sportiviteit blijft de hoofdfactor maar mede door het fanatieke van de tegenstander werd de drang om te winnen toch groot, maar sowieso heeft iedereen zijn 30 minuten gespeeld met 9 heb je sowieso al een 5 tal spelers die maximaal 30 minuten kunnen spelen. De spelers vragen dikwijls tijdens de match om op een bepaalde positie te mogen spelen, ik probeer als ik kan hier wel rekening mee te houden, alhoewel 1 uitzondering Tibe zou keepen tijdens kwartje 3. Hij vroeg dit specifiek maar als bijna perfect tweevoetige speler had ik hem op dat moment liever op zijn flank gezien, hij laat ook technisch heel mooie dingen zien. Tijdens kwartje 3 ging de wedstrijd goed op en neer, veel lawaai aan de supporterskant, de spanning was duidelijk in beide kampen voelbaar. Achteraan liep Vic weer met zijn bijzonder sterk positievermogen alle gaten toe klasse!!!, Jules bleef een gesel op de flank en blijvend voor dreiging zorgen , Tibe wist meermaals gepast tussen te komen maar moest zich dan toch 2 maal gewonnen geven 3 - 5 en net voor het einde van dit kwartje zowaar 4 - 5. Maar dit was zonder Victor gerekend want hij wist opnieuw tot scoren te komen nadat Wout onze assistkoning vandaag de bal wist te veroveren. 4 - 6 spanning ten top.

Toen Tibo snel 4 - 7 maakte dacht ik eventjes dat de wedstrijd gespeeld was doch niets was minder waar. Meteen 5 - 7 en Hallaar was al aan het juichen voor de aansluitingstreffer maar dit was zonder Senne gerekend. Met een ultieme actie haalde hij de bal van de lijn, een kantelmoment!!! Het is al de 2de keer dit seizoen dat Senne dit lukt, uiterst belangrijk was dit. Grasheide liep opnieuw uit tot 5 - 8 maar Hallaar opnieuw langzij 6 - 8, Hallaar op de paal, het werd een echte cupmatch. Hallaar dat nog eens al zijn spelers wisselt, tijdwinst voor Grasheide))). Meer druk van Hallaar maar dan echt een beauty van rechts naar links, perfecte voorzet en in 1 tijd binnen getrapt. De spelers langs de kant kwamen zelfs op het veld het doelpunt meevieren. Effe een kippenvelmoment net op dat moment. De veer die gebroken was en Grasheide dat 6 - 10 uitliep waarna de GSM in de lucht werd gestoken. 

In het naar huis rijden bleef de adrenaline nog effe hangen. Ik kon effe het niet goed geloven wat we de laatste weken met momenten laten zien. inzet, duelkracht, mooie passen het is zeker niet altijd perfect en dit kan ook niet maar bv onze staartjes Vic en Senne die de bal controleren, rustig kijken, proberen te passen ipv zomaar wild weg te trappen. De ruimtes die we zoeken, als piloot is dit nog soms een werkpuntje waarbij we soms de looplijn dichten, zo bv de fase waar het schot van Liam door onszelf werd afgeblokt. Maar ik was wel echt apetrots. Dit zijn leuke momenten ook al zullen er minder mooie komen waarbij je verliest of het eens minder loopt, dat hoort erbij. 

Een beetje jammer was dat de tegenstander na de match geen hand kwam geven of zelfs niets kwam zeggen dat ze geen penalty zouden trappen. Ok je kunt ontgoocheld zijn, vermoedelijk hadden ze dit niet verwacht maar dit vond ik wel jammer. Na de match moet je het fanatieke meteen kunnen loslaten en zomaar vertrekken zonder iets te zeggen dit is geen voorbeeld.

Onze jongens lieten het niet aan hun hart komen. Je zag de euforie in hun gezichten, ze glunderden en dat mag en moet ook. Ze vroegen nog een extra bonnetje, uiteraard kan dit niet iedere keer. Wel maakte ik de belofte dat ze op het einde van het seizoen een aandenken krijgen van het afgelopen seizoen. Nieuwsgierig als ze waren gaan ze toch nog eventjes moeten wachten, dit is uiteraard een verrassing. Als jullie trouwens de concentratie ook tijdens de trainingen steeds houden geloof me dan gaan jullie nog beter worden, dit is nog ons grootste werkpunt!!!

Geniet van jullie chiroweekend voor de meesten

een apetrotse trainer

jurgen